In het door de Provincie Fryslân ge-co-financierde en door het Waddenfonds gesubsidieerde project Sud Ie-Wetterfront, om de Zuider Ee bevaarbaar te maken voor boten in de Dm-klasse, is de Gemeente Noardeast Fryslân voornemens één van de meest intensief gebruikte fietsbruggen in Dokkum in te ruilen voor een loopbrug (Hooghout). Daardoor wordt het gebruik van de brug voor de grootste en meest kwetsbare groepen gebruikers, (brom)fietsers, scootmobielers en mensen met een kinderwagen of rollator bemoeilijkt of zelfs onmogelijk gemaakt.

Pogingen van de Fietsersbond en Ouderenbond Fryslân om in overleg met de verantwoordelijke bestuurders en ambtenaren tot een oplossing te komen voor het behoud van een voor alle huidige gebruikers toegankelijke brug zijn gestrand op een starre houding van de Gemeente.

In januari van dit jaar wees het college van burgemeester en wethouders van de Gemeente een gemeenschappelijk ingediend bezwaar van Fietsersbond en Ouderenbond op het desbetreffende verkeersbesluit af, waarbij laatstgenoemde belangengroep op basis van haar statuten door de Gemeente notabene niet ontvankelijk werd verklaard.

Op 25 februari diende de Fietsersbond een beroepsschrift in waarin de rechter gevraagd werd uitspraak te doen over het voorgenomen verkeersbesluit en waarin de Gemeente opnieuw verzocht werd met de fietsersbond het gesprek aan te gaan teneinde tot een acceptabele oplossing te komen voor de hellingen van de nieuwe brug voor alle gebruikers.

Omdat het ernaar uitzag dat de gemeente, ondanks het ingestelde beroep, de fietsbrug toch zou vervangen heeft de Fietsersbond ook een verzoek om voorlopige voorziening ingediend.

Op 19 april vernietigde de Voorzieningenrechter het voorgenomen verkeersbesluit van de Gemeente. Hij constateerde tijdens de zitting en in de daaropvolgende uitspraak onder meer:

Het is de Gemeente die door eigen handelen op papier een verkeersprobleem creëert, zichzelf een omgevingsvergunning verleent en dat probleem en de vergunning gebruikt om een verkeersbesluit te legitimeren

Er is een oplossing voorhanden voor een fietsbrug en aanpassingen van de hellingbanen in de vergunde Reigersbrug lijken niet onmogelijk.

Het betreft een intensief gebruikte fietsbrug, waarbij zowel Gemeente als politie niet op de hoogte blijken te zijn van de frequentie, maar desondanks toch voornemens zijn hier een verkeersbesluit over te nemen.

De geplande hellingbanen met fietsgoot zijn juist onveilig, getuige een rapport van Veilig Verkeer Nederland.

Van onevenredig zwaar belastende inkijk is ook bij langere hellingbanen geen sprake.

De Gemeente handelt in strijd met haar eigen GVVP dat voorziet in realisatie en behoud van een fijnmazig fietsnetwerk.

In plaats van mét de Fietsersbond te denken over een oplossing, denkt de Gemeente vóór de Fietsersbond en acht een verhoogde fietsbrug onveilig.

Van een verhoogde brug met een knik of hoek zal eerder een vertragende werking uitgaan dan een versnelling. Zelfs de ruim 40 jaar bestaande situatie waarbij de brug zonder enige vertragende middelen loodrecht op de rijbaan uitkomt heeft niet tot onveilige situaties geleid.

Er hoeft geen verkeersbesluit genomen te worden wanneer de Gemeente met de Fietsersbond naar de hellingen van de nieuwe brug kijkt.

De Gemeente moet opnieuw besluiten op het ingediende bezwaar, alvorens de Gemeente een nieuw verkeersbesluit kan nemen.

Tijdens de rechtszaak vroeg de Rechter aan een ambtenaar en juriste van de gemeente of er wel een oplossing mogelijk was geweest wanneer de Gemeente hele diepe zakken had gehad. Toen kwam ruim drie jaar na de eerste aankondiging tot voorgenomen opheffing van de brug het hoge woord eruit. De met een te realiseren oplossing voor fietsers gemoeide kosten waren de doorslaggevende factor om de gebruikers, verenigd in een werkgroep, de Fietsersbond en de Ouderenbond al die tijd structureel te negeren en aangedragen oplossingen naast zich neer te leggen.

Nadat de voorzieningenrechter de intrekking van het verkeersbesluit geschorst had en het college had opgedragen een nieuwe beslissing tenemen, hadden Fietsersbond en Ouderenbond goede hoop eindelijk tot een constructief gesprek te komen over een aanpassing van de hellingbanen.

De Gemeente kiest er echter voor om de procedure tegen de Fietsersbond door te zetten bij de Raad van State. De Gemeente doet geen moeite meer zich nog langer te verschuilen achter verkeerskundige of landschappelijk inpassings motieven. ChristenUnie-Wethouder Berends, heeft de Fietsersbond medegedeeld dat de Gemeente niet van plan is de hogere kosten voor behoud van de fietsroute te dragen.

Het miljoenenproject Sud Ie – Wetterfront ten faveure van beoogd watersporttoerisme kent een grote groep verliezers, namelijk de wijkbewoners, die een bestaande, functionele dagelijkse fietsverbinding verliezen ten gevolge van een niet sluitende begroting van het project.

De Fietsersbond is zich bewust van het feit dat het hier een gemeentelijk besluit betreft en dat eerdere pogingen van onder meer de Fietsersbond en de Werkgroep Reigersbrug om de Provincie en het Waddenfonds te bewegen in te grijpen, om die reden zijn gestrand.

Echter, met de in de rechtszaal voor het eerst uitgesproken en later herhaalde standpunt van respectievelijk ambtenaar, jurist en wethouder om nadrukkelijk NIET tot een oplossing te komen om redenen van financiële aard, zijn enkele belangrijke voorwaarden uit de subsidieverordening van het Waddenfonds geschonden.