De opmerking ging over de verlichting voor fietsers op de belangrijkste route naar het station: Gedempte haven, Parkstraat, Stationsweg. ‘Fiets deze route maar eens in donker en meldt me uw bevindingen’, schreef Evert, die al jaren via allerlei andere wegen dan de Fietsersbond probeert de verlichting in Grou beter te krijgen.

De opgedoken klacht werd rondgestuurd naar wat dorpsgenoten. Wat wij daar van vonden? Eén dorpsgenoot schreef: ‘Het is in het dorp erg verschillend met de straatverlichting: sommige straten zijn erg matig verlicht, andere straten weer goed. [….] De route die de inzender beschrijft is inderdaad niet super verlicht. […]. Veel erger is de toestand van het wegdek op diverse plaatsen….’

En ik dacht ook: ja die verlichting is niet zo lekker, maar als we het over fietsen hebben in Grou, dan weet ik nog wel wat, zeker op deze route. Waarom liggen er anno 2023 nog steeds aftandse tegelpaden op deze entree van het dorp? Vorige winter heeft er 3 maanden (!) of meer een bord bijgestaan: slecht wegdek. Ja, dat weten we, doe er dan wat aan!

Andere onderdelen van deze route: een stukje klinkerweg dat er ook niet beter op wordt en een stukje asfaltweg, met een lelijk randje plus goot. Typisch zo plek die opduikt in de literatuur over eenzijdige fietsongevallen. Je let even niet op, belandt in de goot, wil er weer uit en valt.

Het belangrijkste probleem in Grou is dat er niet vanuit de fietser wordt gedacht. Deze route verbindt het station met het dorp. Voel je je hier welkom als fietser? Nou nee. Op een deel van de route ben je een levende snelheidsremmer, geen prettige rol. Ter hoogte van de afslag naar de supermarkten kunnen auto’s je niet inhalen. Dat betekent dat daar voor en daarna de auto’s je soms met vreemde capriolen inhalen.

Nog zo’n voorbeeld: Komend vanaf het station moet je na het armzalige tegelpad voorrang geven aan de auto’s voor je het 30 km- gebied in gaat en je je rol als snelheidsremmer mag gaan vervullen. Is dat prettig? Voel je je welkom als fietser in Grou? Nee, het zou veel logischer zijn: om eerst de snelheid te remmen (met een drempel bijvoorbeeld), dus eerst 30 en dan het fietsverkeer invoegen. Dat is beter dan op dat slechte tegelpad (waar je eigenlijk al je aandacht nodig hebt), je geheel om te draaien of er een auto achterop komt. Dan doen veel mensen niet, die vliegen gewoon de weg op. Irritant gedrag, maar wel verklaarbaar.

Ook de andere kant op kom je begrijpelijk irritant gedrag tegen. Komend vanuit het dorp richting station, kiezen al decennia lang veel scholieren en forensen het tegelpad aan de linkerkant: ze gaan spookrijden op weg naar het station of de scholen. Niet zo’n veilige manoeuvre, maar er zit wel logica in: Je hoeft dan namelijk maar 1 (rustiger) poot van de rotonde te passeren en op weg naar het station scheelt het een oversteek. Kan dat niet beter? De rotonde ligt binnen de bebouwde kom, dus volgens de handboeken van verkeerskundigen zou op deze rotonde het fietsverkeer voorrang moeten hebben. Dat zou oversteken voor fietsers en voetgangers veel gemakkelijker maken. (maar de auto’s langer stilstaan, en dat is natuurlijk politiek spannend)

Kortom, op die hele route wordt niet vanuit de fiets gedacht. En inderdaad die verlichting is voor fietsers hier en daar bagger. Als ik een donkere hoek mag aanwijzen: Vanaf het station komend is het vlak voor het viaduct duister tot zeer duister voor fietsers. Ook geen warm welkom!