Direct naar inhoud
Fietsersbond Fryslân

Onzorgvuldige omleiding fietsers in Opsterland

Gepubliceerd op:

Op dinsdagavond 23 november vlak voor 18.00 uur fietste ik naar huis (in Beetsterzwaag) vanaf mijn werk (in Heerenveen). Ik fiets (op e-bike) sinds Covid19 zijn intrede deed en ik niet meer met OV wilde reizen. Dus kocht ik mei 2020 mijn eerste elektrische fiets en fietste ik sindsdien meer dan 8000 kilometer v.v. Heerenveen.

Ik fiets naar en van mijn werk uit nood geboren maar ben er aan verslaafd geraakt. Heerlijk na het werk nog even de wind door de haren. Ik wil niet meer anders. Maar op deze bewuste avond kwam ik lelijk ten val en dat heeft mijn fietsplezier geen goed gedaan. In elk geval fiets ik sindsdien niet meer in het donker en dat is in de wintermaanden lastig. Gelukkig kan ik mijn werk zo plannen dat ik bij daglicht kan fietsen en verder thuis werken. En ik verwacht dat ik ooit wel weer de moed zal vinden wel in het donker te fietsen.

Er werd op dat moment gewerkt aan een zendmast ter hoogte van de Walle, Beetsterzwaag, pal langs het fietspad langs de Gerdyksterwei. De wegomlegging voor fietsers tijdens werkzaamheden was geregeld. Hoewel niet goed vond ik persoonlijk. Autoverkeer was verboden maar er werd niet op gecontroleerd waardoor er toch nog auto’s op het bewuste traject reden, maar de fietsers moesten door de berm naar de B-weg, daar een stuk overheen fietsen en na 25 meter ongeveer weer door de berm (die langzamerhand modderiger werd) naar het fietspad terug. Na werktijd kon je gewoon doorfietsen. Op deze bewuste dag lagen er echter metalen rijplaten.

Zonder noemenswaardige aankondiging. Er stond één verkeersbord met 2 bobbels in de weg. Dat was alles. Echter, het was donker, er was geen verlichting aangebracht en pas op het laatste moment zag ik de rijplaten in mijn (goede) koplamp. Remmen had geen zin meer. Één van de platen lag scheef, ik reed daar tegen aan en kwam er niet overheen waardoor ik de berm in werd geduwd waar ik gelanceerd werd. Ik viel op mijn linkerzij, met als gevolg dat ik weken lang fikse blauwe plekken had, een brilhematoom links, tand door de lip en een zere knie die me tot op de dag van vandaag hindert in mijn dagelijkse bezigheden. Gelukkig was er niets kapot, mijn fiets, bril, kleding kwamen als door een wonder zonder schade (maar vies) uit de strijd. Maar mijn mentale wond was vele malen groter. En mijn woede. Wie haalt het in zijn hoofd dit zo neer te leggen?

Ik nam de volgende dag contact op met de gemeente Opsterland (en de politie). De gemeente bracht mij in contact met hun verzekeringsdeskundige die mij doorverwees naar het bouwbedrijf uit het Brabantse Gemert die de werkzaamheden verrichtte. De gemeente had alleen toestemming gegeven tot de bouw maar was niet aansprakelijk. Ook het bouwbedrijf wees weer naar een ander, het verkeerstechnisch bureau wat niet goed werk had afgeleverd (er had een bord moeten staan: fietsers afstappen, zo zei het bouwbedrijf, want de rijplaten elke avond weghalen was geen doen). Ik heb het daar bij gelaten, immers, ik had geen kosten gemaakt en verwachte niets van nog een keer een mail met een bedrijf die dat ook wel weer zou wegpraten naar een ander.

Afke de Jong