Wim Bolhuis is nu negenenzestig en heeft zijn activiteiten op een lager pitje gezet, maar zijn interesse voor de fiets is altijd gebleven. Het tijdschrift Het Rijwiel, van de historische rijwielvereniging, leest hij nog steeds met belangstelling. De fiets en alles wat daarmee te maken heeft, is zijn hobby en daarom is hij nog dagelijks in zijn werkplaats te vinden. Bolhuis werkte vroeger in de bouw en daarnaast repareerde hij fietsen in zijn werkplaats. Ook verkocht hij fietsen.

Daarna werd het professioneler. “Twintig jaar geleden begon mijn zoon Willem Jan een fietsenzaak in Bakkeveen. Daar raakte ik bij betrokken. In de begintijd liep de zaak prima. We hadden een grote bedrijfsruimte, waarin we fietsen repareerden, klanten adviseerden en verschillende types merkfietsen verkochten. Vooral mountainbikes van Chinese makelij werden in die tijd goed verkocht, die waren betaalbaar. Ook verhuurden we vaak fietsen, Bakkeveen is een populaire fietsomgeving. Mountainbikes werden vaak gehuurd door groepen mensen. We haalden deze fietsen dan op bij een fietsenhandelaar uit Appelscha en daarna brachten we ze terug. Ze moesten na gebruik eerst door ons worden schoongemaakt. We verkochten ook exclusieve fietstassen met een mooi design. Die importeerden we uit het buitenland. Dat was een tijdje succesvol. Later gingen andere handelaren onder de prijs zitten en toen liep onze omzet van de fietstassen terug. De eerste e-bikes van Batavus kwamen in die tijd op de markt en die verkochten we. De nieuwere modellen volgden elkaar snel op.”

Onbetaalbare huur
Vader en zoon Bolhuis besloten na enige tijd te verkassen naar Ureterp, waar ze een zaak openden op het Lijteplein, in het centrum. “De huur in Bakkeveen werd steeds hoger en was onbetaalbaar. Ook kregen we steeds meer last van internet. Mensen kwamen in onze zaak om een fiets uit te proberen en bestelden die vervolgens bij een handelaar die ze op internet hadden gevonden. Later zagen we ze erop wegrijden.” De zaak in Ureterp stopte toen zoon Willem Jan een vaste baan had gevonden. “Daarna ben ik alleen in Frieschepalen weer verder gegaan. Ik help de mensen graag als er een fiets moet worden gerepareerd. Rijk hoef ik er niet van te worden, als ik tenminste mijn materiaalkosten er maar uit krijg. Nieuwe fietsen verkoop ik niet meer, maar ik kan wel advies geven. Ik verwijs graag naar een rijwielzaak in Marum, Tweewielercentrum Jan en Pietsje. Sommige fietsliefhebbers zijn trendgevoelig en hier kunnen ze een goed advies krijgen.”

Ontwikkeling E-bikes
Wim Bolhuis heeft alle ontwikkelingen rond de e-bikes meegemaakt. “De eerste e-bikes zijn niet te vergelijken met de moderne fietsen.” Hij is voorstander van een helmplicht voor gebruikers van deze elektrische fietsen. “Ieder jaar verongelukken er mensen omdat ze de e-bike niet goed beheersen. Je moet leren om met een e-bike te kunnen fietsen. Voor oudere weggebruikers zou er een cursus moeten komen. Niet alleen ouderen fietsen op een e-bike, je ziet ook steeds meer scholieren die zich hiermee verplaatsen. De moderne e-bikes hebben een tussenmotor. De nieuwste types e-bikes worden uitgerust met een riem in plaats van een ketting. Je moet voor het afstemmen van zo’n riem goed gereedschap hebben. De software van e-bike aanpassen doe ik niet meer, dat is specialistisch werk.” Nu hij geen fietsenzaak meer heeft, gaat hij in zijn werkplaats aan de slag wanneer er een beroep op hem wordt gedaan. “Het plakken van banden of nieuwe banden aanbrengen, ketting, tandwielen en verlichting repareren of vervangen, dat soort werk. Als ik een fiets opknap, dan zet ik die voor mijn huis neer, dat zijn aantrekkelijke low-budget rijwielen om te verkopen.”